روستایِ قلات، جان و جهانِ نوشتارِ پیش رو را شکل داده است، پیشنهاد می کنیم تا انتها شیرازروم را همراهی نمایید.
نه تنها گردشگران داخلی خود را به شیراز بند زده اند که توریست های خارجی نیز عاشقانه دل در رکابِ شیراز نهاده اند و وجودشان را گره زده اند به شیرازی که اگر منصف باشیم اقرار می کنیم سراسر خوبی و زیبایی است.

راستش را بخواهید آنان که پا به شیراز می گذارند گاه جز حافظ و سعدی، شناخت چندانی از شیراز ندارند، نهایتا از باغ عفیف آباد می دانند و به مدح مسجد نصیرالملوک می نشینند. بار ها به عینه مسافرانی را دیده ایم که با شنیدن نامِ روستایِ قلات بلادرنگ ادعا می کنند نخستین باری است نامش را می شنوند یا پیش زمینه کمی از آن دارند، عاملی که به موجباتش برآن شده ایم نوشته ای به رشته تحریر درآوریم و ثابت کنیم شیراز فراتر از سعدی و بزرگ تر از شاهچراغ است.

شیراز که در جاذبه گردشگری و در "حوّل حال کردن ما،" گویا دستی بر آتش دارد، مزین به روستایی است که قلات نام می گیرد و در 36 کیلومتری شیراز، جای خوش کرده است. با این مقدمات، بحثِ روستایِ قلات را به میان می کشیم و به بطنِ ماجرا سفر می کنیم.

کافی است در دلِ تابستان، آن زمان که آتش می بارد از زمین و زمان، روستایِ قلات را نشانه بگیریم و رهسپارِ این دیار شویم، هوایِ خنک روستایِ قلات آن هم در اوجِ تابستان، مُهر تأیید می زند پایِ این روستا و ثابت می کند قلات از رقیبانش یک سر و گردن بالاتر است.

اذعان نمودیم آنچه دستِ روستایِ قلات را بالا برده و نامش را در لیست بهترین جاذبه های گردشگری شیراز ثبت نموده است، هوایِ ناب و دلپذیرش است، چنین شرایطِ هوایی، ریشه در یک عامل مهم دوانده است، ریشه در ارتفاع 2065 متری از سطح دریا.

جمعیت روستا را که جویا می شویم از عدد 7 هزار پرده بر می دارند و ادعا می کنند روستایِ قلات میزبان 7 هزار فردِ مهربان است.

عده ای قلات را روستایی بهشتی می دانند، ادعایی که بی تردید شما هم در پایانِ این مقاله بر آن صحه خواهید گذاشت و با جان و دل پذیرشش خواهید کرد.

ارمغانِ روستایِ قلات، باغ و باغچه است. آن زمان که پا می گذارید در روستایی که به قلات معروف است، تا چشم کار می کند باغاتی خواهید دید که با درختان چند هزار ساله گره خورده اند و عجین شده اند با طبیعتی که زیبایی شان را هیچ قلمی یارایِ توصیف نیست.

روستایِ قلات خلاصه می شود در کوه و دشت و رود، می توانید به دل کوه بزنید یا به دامانِ باغ و طبیعت پناه ببرید و یا لبِ رود بنشینید و گذرِ عمر ببینید!

رأس کوه های این روستا، ملجأیی است برای چشمه هایی که در میانِ گردشگران، محبوبیت زیادی دارد. آن زمان که لابلایِ درختان این روستا، پاندول وار حرکت می کنیم درحالی که غرق در زیبایی ها هستیم و مسرور از شگفتی هایی که گویا سقفی برایشان تعریف نشده، با مشاهده کلیسایی به خود می آییم و در می یابیم، قدمت روستایِ قلات چه اندازه زیاد است، کلیسا تلنگری است محکم که ثابت می کند روستایِ قلات از دلِ هزاران سال پیش قد علم کرده و تاکنون جسورانه پایِ حرف هایش ایستاده است.

خبری از یک کلیسایِ باشکوه در کار نیست، آن چه می بینیم تنها خرابه ای است به جا مانده از گذشته های دور.
خود را از دلِ تاریخ جدا می کنیم و به جمعیت کنونی روستایِ قلات می پیوندیم. بافتِ روستا فرسوده است و واحد های مسکونی در بخش مرکزی آن گردِ هم آمده اند. بخشی از این روستا، متعلق به پلکانی است که خانه ها را به هم وصل می کنند، جایی که زیبایی اش وصف ناپذیر است، با این حال ردی از سکنه در آن ها مشهود نیست و گویا به دست فراموشی سپرده شده اند.

بخش هایی از روستا دو دوستی جایگاهشان را بخشیده اند به متروکه ها و مخروبه ها، این طور بگوییم، روستایِ قلات مورد بی مهری ها قرار گرفته، با این حال، نگاهِ هر رهگذری را جذب می کند و تماشاگران را ساعت ها پایِ حس و حالش میخکوب می نماید.

آن زمان که تب و تاب قلات به جانمان می افتد و عجولانه راهش را در پیش می گیریم، هنوز به یک کیلومتری اش نرسیده ایم که جمالمان روشن می شود به انبوهی از درختان، ردِ خانه ها گم شده است میانِ درختانی که تا فلک سر کشیده اند و تا آسمان فاصله ای ندارند.

حسِ نابِ گذشته در لابلایِ خانه های قلات موج می زند می دانید چرا؟ چون در بطنِ خانه هایش، خشت و سنگ جاری است و خونِ چوب و گچ در رگ هایش کاملا ساری است. کافی است بارانی ببارد تا غوغایی به پا شود دیدنی. با این حال ساختمان هایی که اخیرا احداث شده اند از جنسِ سیمان و آهنند و رنگ و لعابی متفاوت دارند.

روستایِ قلات، مهدِ درختان گردو و انگور است، این روستا بازتابی است از درختان انار، از انجیر های رسیده، از زردآلو های ترش.
مردمِ زحمتکش قلات، در میان دستانِ پُرمهرشان، شیر دارند و کره، همه چیز این جا محلی است، پنیر بویِ تازگی می دهد، کشک هم!

صنایع دستی در این روستا جولان می دهد، گیوه های دست بافت روح و روانمان را به کار می گیرند و سبد های آمیخته با هنر، خلاقیتمان را به بازی می گیرند. قلات گنجینه ای است از مشک و دولک و آنچه قدیمی ها علاقه وافری بدان دارند.
از قطارِ شیرازروم پیاده می شویم، سفری کوتاه به قلات، عیان کننده ذره ای از شگفتی های این دیار بود، امید است به زودی در واقعیت، خود را در میانه هایِ باغ گردو و رویِ پلکان قلات ببینید.

صحبت پایانی

با شیرازروم به اتفاق راهی جاذبه های گردشگری شیراز خواهیم شد و ایستگاه های این شهر را به نوبت به تماشا خواهیم نشست. چنانچه راهی شیراز شدید، مقوله اقامت را به ما بسپارید و با اجاره منزل مبله شیراز، حضورِ شیرازروم را در سفرتان تیک بزنید.